Waar het allemaal begon… Bali & Gili's
Blijf op de hoogte en volg Sabrina & Wessel
16 Juli 2015 | Indonesië, Negara
Dag 1 & 2 – Donderdag 9 juli en vrijdag 10 juli:
In precies 24 uur zijn we van deur tot deur; van huis tot aan hotelkamer. Vanaf het vliegtuig zijn we met een voertuig (dat in Nederland al lang niet meer mag rijden) naar het hotel gebracht. Dat we qua gang van zaken nog met ons hoofd in Nederland zitten, blijkt wel snel genoeg; eventjes een praatje, even tanken… De chauffeur van onze shuttle heeft duidelijk minder haast om bij het hotel te komen dan wij. We horen van medereizigers iets over gecancelde vluchten van en naar Bali, meer informatie heeft verder niemand. Gelukkig kan de hulplijn vanuit NL (Dorine) ons van meer informatie voorzien. In verband met de plotselinge uitbarsting van vulkaan Mount Ruang op Oost-Java zijn diverse luchthavens in de buurt gesloten. Zo ook de luchthaven van Denpasar, Bali. Toeval bestaat dat wij morgen ochtend een vlucht hebben staan met deze bestemming.
Dag 3 - Zaterdag 11 juli:
De wekker gaat om 5:30. Behoorlijk vroeg gezien we, ondanks dat we erg moe waren, niet lagen te slapen voor 2:30… de biologische klok lijkt in ieder geval behoorlijk van slag. Op internet zien we dat onze vlucht nog steeds de status ‘scheduled’ heeft, dus we vertrekken gewoon richting het vliegveld. In de hoop dat we op het vliegveld meer te weten zouden komen, waren ze daar misschien nog wel minder op de hoogte van de status van onze vlucht. “You can check in your luggage and wait at boardinglounge 5 for further instructions”, dit klinkt goed! Tijdens het wachten bij gate 5 en een blik op flightradar zien we dat er nog geen enkele vlucht is vertrokken of geland op Denpasar… Moeten we dan toch straks weer gewoon Jakarta in en ons reisplan wijzigen?
Rond 11 uur beginnen de locals zich ineens massaal te bewegen. Klaarblijkelijk kunnen we vertrekken. Binnen enkele minuten zitten we in een halfvol vliegtuig en hoeven alleen de deuren nog maar dicht. We komen erachter dat we wel wat optimistisch waren als we, na 2 uur wachten in het vliegtuig, het luchtruim in gaan. Aangekomen in Denpasar een taxi gepakt om na een rit van 1,5 uur (38 kilometer) aan te komen in Ubud. We verblijven in Dani’s Homestay, wat bijna een klein dorpje op zich is.
Dag 4 - Zondag 12 juli:
Uit je bed stappen, de dubbele deuren (ok, deurtjes) openslaan, je balkon oplopen en genieten van een vers gemaakt ontbijt met vers fruit. Of we hier aan kunnen wennen? Zeker weten! Langzaam worden we wakker en stippelen we de route van vandaag uit. Een scooter hebben we net bij Dani zelf gehuurd voor 50.000 Rupiah, oftewel 3,40 euro.
Rond de middag vertrekken we voor ons tochtje van een krappe 30 kilometer in de regio. Als eerste bezoeken we de Goa Gajah, ook wel de Olifantengrot genoemd. Dat de kop boven de ingang van deze grot alles behalve een olifant lijkt, laten we voor wat het is. Naarmate we de 13 meter lange grot inlopen klimt onze gevoelstemperatuur naar 50 graden. Na een snelle blik binnen deze grot vertrekken we snel weer richting het daglicht, daar waar het vandaag overigens zo’n 32 graden is. Aan alle zintuigen is te merken dat we ons bevinden op heilig grondgebied. De kenmerkende geur van wierook, de ontelbare (slecht onderhouden) boeddhistische en hindoeïstische beelden/tempels en typische Aziatische muziek laten toch wel echt merken dat we in Azië zitten. Onderweg naar de volgende bestemming zien we de immens grote rijst velden welke zich uitstrekken van diepe dalen tot aan hoge bergtoppen. Fantastisch om te zien! De Tirta tempel in combinatie met de heilige waterbron van Tampak Sireng is de tweede locatie welke we bezoeken. Locals en toeristen baden in het heilige water wat vaak wordt gebruikt voor reinigingsrituelen. Onze laatste bestemming voor vandaag ligt in een diep dal tussen de rijstvelden en de jungle; de Pura Gunung. We hebben met bewondering een tijd gekeken naar een boer die zijn rijstterrassen nog compleet met de hand bewerkt. De tempel is diep in het dal gelegen en daardoor zijn er hier weinig toeristen te vinden. Nadat we de klim naar boven hebben volbracht drinken we onze laatste slokken water van de voorraad op en is het tijd om naar ‘huis’ te gaan. Onderweg een volle tank scoren voor minder dan een euro en een paar liter water ophalen bij de Indomaret. Bij Dani regelen we het vervoer voor morgen en springen nog eventjes op de scooter om het avondeten (Nasi Goreng, gebakken banaan en groenten) op te halen bij een van de vele tentjes langs de weg. Wij zijn klaar voor de volgende bestemming.
Dag 5 – Maandag 13 juli:
Dat de Indonesiërs behoorlijk van de klok zijn blijkt als ons vervoer naar Padang Bai stipt om 7:30 uur op de stoep staat. Wederom behoorlijk op tijd de wekker dus. Maar na de banana pancakes van Dani zelf, zijn we klaar voor de rit van een uurtje die ons naar de kust van Bali brengt. Vanaf hier vertrekt de fastboat richting Lombok en de Gili’s. De komende dagen staat namelijk Gili Air op het programma. Dit tropische eiland is, met haar 1,73 vierkante kilometer oppervlakte, het kleinste eiland van de Gili eilanden.
Het verslag van vandaag wordt overigens geschreven terwijl we languit op een lounge bed liggen, onder een rieten dakje, met een zelfgemaakte ijskoude ijsthee in de hand en uitzicht op een azuurblauwe zee. Aan de waterkant, op het strand.
Ok, terug naar de fastboat! Rond half 10 bracht de met 5x 250pk uitgevoerde boot ons al klappend over het water richting Gili Air. Doordat er behoorlijke golven waren, zorgde dit regelmatig voor het welbekende achtbaan-gevoel. Niet iedereen blijkt hier tegen bestand te zijn, waardoor na een krap half uur de eerste mensen moesten overgeven. Voorin viel een vrouw op leeftijd flauw, wat natuurlijk zorgde voor de nodige opschudding. Ruim 2 uur later komen we aan op Gili Air. Dit is inclusief de tussenstop van ruim 45 minuten op Lombok, omdat de politie had aangegeven alle paspoorten te willen controleren. Na verloop van tijd bleek dit niet meer nodig te zijn dus begonnen we aan onze laatste 10 minuten van de boottocht. Piece of cake gezien de zee hier een stuk rustiger is. Na aankomst de spullen gedropt in ons verblijf voor de komende drie dagen; Firda’s Homestay. Eerst op zoek naar een restaurant voor de lunch. We lassen hier een pauze in om de spaghetti, die inmiddels voor onze neus staat te lonken, te verorberen! Tot vanavond!
’s Middags naar een ander strandje verhuisd, waar naast zonnen ook gewoon keihard gewerkt is. Nadat een grote boot voor de kust ervoor zorgde dat een kleinere boot tot zinken kwam, hebben alle mannen op het strand (locals & toeristen) deze boot met z’n allen de kant opgesleept door middel van ouderwets touwtje trekken… Je kent het wel, met boomstammen onder het object.
Na een verfrissende douche (warm water schijnt schaars te zijn op dit eiland) lekker gegeten bij de Chill Out. Een leuke tent die vol hangt met allemaal kleine gekleurde lampjes en waar je de tafels binnen, op de veranda en op het strand vindt. Deze plek bevalt ons wel dus de kans is groot dat we hier morgen avond weer te vinden zijn. Schade van vanavond voor een pizza, grote chicken steak en twee drankjes: 10 euro.
Dag 6 - Dinsdag 14 juli:
Banana & pineapple pancakes als ontbijt; we hebben weer een goede home stay uitgekozen! Hoe moet het met de kilo’s die we van plan waren kwijt te raken hier? De dag begonnen met een rondje om het eiland. Op z’n snelst doe je dit binnen een uur, wij hebben echter 3 uur uitgetrokken om over het parelwitte strand te slenteren. Onderweg een drankje onder de zwierende palmbomen en uitgebreid de tijd genomen voor foto’s en video’s. Doordat we vergeten waren zonnebrand te gebruiken, lopen we er nu als ware Engelsen bij… ok, dat is wat overdreven maar we zijn inmiddels verbrand. ’s Middags plaatsgenomen op een lounge bed in de schaduw met een boek en wat tijdschriften. Dit beviel uiteraard erg goed waardoor we zijn blijven hangen tot het einde van de middag en meteen een weer een hapje hebben gedaan bij de Chill Out. De avond gevuld met het schrijven van dit verslag, het fotoboek en onze Azië film. Grande première in oktober! Ondanks dat we hier nog maar anderhalve dag zijn, voelt het alsof we ons al tijden bevinden in dit ultieme paradijs. Wat een rust en we genieten hier ontzettend van!
Dag 7 – Woensdag 15 juli:
Relaxen, relaxen en relaxen… Strandbedjes gereserveerd en liggen maar. Regelmatig wapperen we met het vlaggetje, waardoor de ober keer op keer snel bij ons stond om de bestelling op te nemen. Tussendoor nog even gesnorkeld maar weinig te zien, waarschijnlijk het verkeerde punt uitgekozen. De dag afgesloten met een diner op het strand van de Zipp-Bar.
Sinds we hier zijn gaat de fastboat trouwens niet meer. Veel wind op zee en hierdoor golven van 3 meter. Hopelijk hebben we morgen wederom geluk en gaat onze boot gewoon om 11 uur!
Dag 8 – Donderdag 16 juli:
Gezien onze bootovertocht naar Bali pas om 13 uur vertrok, hadden we de eerste 3 uur wachten van vandaag alweer te pakken. Gelukkig was de wind tussen de Gili’s en Bali gaan liggen en was de zee rustig. Topfit aangekomen in Padang Bai ontstond er één grote chaos, wat resulteerde in twee uur vertraging voor onze shuttlebus naar Ubud. Inmiddels zijn we, na vandaag, professionals op het gebied van wachten. Gisteravond al een taxi driver gevonden die ons om 16:00 uur van Ubud naar Negara wilde en kon brengen. Vanwege de feestdagen hier was dat nog de vraag. Uiteraard hadden we rekening gehouden met vertraging maar niet met 5 uur. We zaten om 18:00 uur bij de beste man in de auto. Hij heeft twee uur op ons staan wachten, oeps. Later vonden we dit minder erg toen we erachter kwam dat we voor deze rit 60% van een gemiddeld maandinkomen van iemand in Indonesië betalen; 60 euro. Na diverse opstoppingen in het verkeer door feestvierende locals (o.a. einde ramadan) komen we na 4 uur rijden aan op onze bestemming! Morgen wordt ons avontuur vervolgd op Java.
In precies 24 uur zijn we van deur tot deur; van huis tot aan hotelkamer. Vanaf het vliegtuig zijn we met een voertuig (dat in Nederland al lang niet meer mag rijden) naar het hotel gebracht. Dat we qua gang van zaken nog met ons hoofd in Nederland zitten, blijkt wel snel genoeg; eventjes een praatje, even tanken… De chauffeur van onze shuttle heeft duidelijk minder haast om bij het hotel te komen dan wij. We horen van medereizigers iets over gecancelde vluchten van en naar Bali, meer informatie heeft verder niemand. Gelukkig kan de hulplijn vanuit NL (Dorine) ons van meer informatie voorzien. In verband met de plotselinge uitbarsting van vulkaan Mount Ruang op Oost-Java zijn diverse luchthavens in de buurt gesloten. Zo ook de luchthaven van Denpasar, Bali. Toeval bestaat dat wij morgen ochtend een vlucht hebben staan met deze bestemming.
Dag 3 - Zaterdag 11 juli:
De wekker gaat om 5:30. Behoorlijk vroeg gezien we, ondanks dat we erg moe waren, niet lagen te slapen voor 2:30… de biologische klok lijkt in ieder geval behoorlijk van slag. Op internet zien we dat onze vlucht nog steeds de status ‘scheduled’ heeft, dus we vertrekken gewoon richting het vliegveld. In de hoop dat we op het vliegveld meer te weten zouden komen, waren ze daar misschien nog wel minder op de hoogte van de status van onze vlucht. “You can check in your luggage and wait at boardinglounge 5 for further instructions”, dit klinkt goed! Tijdens het wachten bij gate 5 en een blik op flightradar zien we dat er nog geen enkele vlucht is vertrokken of geland op Denpasar… Moeten we dan toch straks weer gewoon Jakarta in en ons reisplan wijzigen?
Rond 11 uur beginnen de locals zich ineens massaal te bewegen. Klaarblijkelijk kunnen we vertrekken. Binnen enkele minuten zitten we in een halfvol vliegtuig en hoeven alleen de deuren nog maar dicht. We komen erachter dat we wel wat optimistisch waren als we, na 2 uur wachten in het vliegtuig, het luchtruim in gaan. Aangekomen in Denpasar een taxi gepakt om na een rit van 1,5 uur (38 kilometer) aan te komen in Ubud. We verblijven in Dani’s Homestay, wat bijna een klein dorpje op zich is.
Dag 4 - Zondag 12 juli:
Uit je bed stappen, de dubbele deuren (ok, deurtjes) openslaan, je balkon oplopen en genieten van een vers gemaakt ontbijt met vers fruit. Of we hier aan kunnen wennen? Zeker weten! Langzaam worden we wakker en stippelen we de route van vandaag uit. Een scooter hebben we net bij Dani zelf gehuurd voor 50.000 Rupiah, oftewel 3,40 euro.
Rond de middag vertrekken we voor ons tochtje van een krappe 30 kilometer in de regio. Als eerste bezoeken we de Goa Gajah, ook wel de Olifantengrot genoemd. Dat de kop boven de ingang van deze grot alles behalve een olifant lijkt, laten we voor wat het is. Naarmate we de 13 meter lange grot inlopen klimt onze gevoelstemperatuur naar 50 graden. Na een snelle blik binnen deze grot vertrekken we snel weer richting het daglicht, daar waar het vandaag overigens zo’n 32 graden is. Aan alle zintuigen is te merken dat we ons bevinden op heilig grondgebied. De kenmerkende geur van wierook, de ontelbare (slecht onderhouden) boeddhistische en hindoeïstische beelden/tempels en typische Aziatische muziek laten toch wel echt merken dat we in Azië zitten. Onderweg naar de volgende bestemming zien we de immens grote rijst velden welke zich uitstrekken van diepe dalen tot aan hoge bergtoppen. Fantastisch om te zien! De Tirta tempel in combinatie met de heilige waterbron van Tampak Sireng is de tweede locatie welke we bezoeken. Locals en toeristen baden in het heilige water wat vaak wordt gebruikt voor reinigingsrituelen. Onze laatste bestemming voor vandaag ligt in een diep dal tussen de rijstvelden en de jungle; de Pura Gunung. We hebben met bewondering een tijd gekeken naar een boer die zijn rijstterrassen nog compleet met de hand bewerkt. De tempel is diep in het dal gelegen en daardoor zijn er hier weinig toeristen te vinden. Nadat we de klim naar boven hebben volbracht drinken we onze laatste slokken water van de voorraad op en is het tijd om naar ‘huis’ te gaan. Onderweg een volle tank scoren voor minder dan een euro en een paar liter water ophalen bij de Indomaret. Bij Dani regelen we het vervoer voor morgen en springen nog eventjes op de scooter om het avondeten (Nasi Goreng, gebakken banaan en groenten) op te halen bij een van de vele tentjes langs de weg. Wij zijn klaar voor de volgende bestemming.
Dag 5 – Maandag 13 juli:
Dat de Indonesiërs behoorlijk van de klok zijn blijkt als ons vervoer naar Padang Bai stipt om 7:30 uur op de stoep staat. Wederom behoorlijk op tijd de wekker dus. Maar na de banana pancakes van Dani zelf, zijn we klaar voor de rit van een uurtje die ons naar de kust van Bali brengt. Vanaf hier vertrekt de fastboat richting Lombok en de Gili’s. De komende dagen staat namelijk Gili Air op het programma. Dit tropische eiland is, met haar 1,73 vierkante kilometer oppervlakte, het kleinste eiland van de Gili eilanden.
Het verslag van vandaag wordt overigens geschreven terwijl we languit op een lounge bed liggen, onder een rieten dakje, met een zelfgemaakte ijskoude ijsthee in de hand en uitzicht op een azuurblauwe zee. Aan de waterkant, op het strand.
Ok, terug naar de fastboat! Rond half 10 bracht de met 5x 250pk uitgevoerde boot ons al klappend over het water richting Gili Air. Doordat er behoorlijke golven waren, zorgde dit regelmatig voor het welbekende achtbaan-gevoel. Niet iedereen blijkt hier tegen bestand te zijn, waardoor na een krap half uur de eerste mensen moesten overgeven. Voorin viel een vrouw op leeftijd flauw, wat natuurlijk zorgde voor de nodige opschudding. Ruim 2 uur later komen we aan op Gili Air. Dit is inclusief de tussenstop van ruim 45 minuten op Lombok, omdat de politie had aangegeven alle paspoorten te willen controleren. Na verloop van tijd bleek dit niet meer nodig te zijn dus begonnen we aan onze laatste 10 minuten van de boottocht. Piece of cake gezien de zee hier een stuk rustiger is. Na aankomst de spullen gedropt in ons verblijf voor de komende drie dagen; Firda’s Homestay. Eerst op zoek naar een restaurant voor de lunch. We lassen hier een pauze in om de spaghetti, die inmiddels voor onze neus staat te lonken, te verorberen! Tot vanavond!
’s Middags naar een ander strandje verhuisd, waar naast zonnen ook gewoon keihard gewerkt is. Nadat een grote boot voor de kust ervoor zorgde dat een kleinere boot tot zinken kwam, hebben alle mannen op het strand (locals & toeristen) deze boot met z’n allen de kant opgesleept door middel van ouderwets touwtje trekken… Je kent het wel, met boomstammen onder het object.
Na een verfrissende douche (warm water schijnt schaars te zijn op dit eiland) lekker gegeten bij de Chill Out. Een leuke tent die vol hangt met allemaal kleine gekleurde lampjes en waar je de tafels binnen, op de veranda en op het strand vindt. Deze plek bevalt ons wel dus de kans is groot dat we hier morgen avond weer te vinden zijn. Schade van vanavond voor een pizza, grote chicken steak en twee drankjes: 10 euro.
Dag 6 - Dinsdag 14 juli:
Banana & pineapple pancakes als ontbijt; we hebben weer een goede home stay uitgekozen! Hoe moet het met de kilo’s die we van plan waren kwijt te raken hier? De dag begonnen met een rondje om het eiland. Op z’n snelst doe je dit binnen een uur, wij hebben echter 3 uur uitgetrokken om over het parelwitte strand te slenteren. Onderweg een drankje onder de zwierende palmbomen en uitgebreid de tijd genomen voor foto’s en video’s. Doordat we vergeten waren zonnebrand te gebruiken, lopen we er nu als ware Engelsen bij… ok, dat is wat overdreven maar we zijn inmiddels verbrand. ’s Middags plaatsgenomen op een lounge bed in de schaduw met een boek en wat tijdschriften. Dit beviel uiteraard erg goed waardoor we zijn blijven hangen tot het einde van de middag en meteen een weer een hapje hebben gedaan bij de Chill Out. De avond gevuld met het schrijven van dit verslag, het fotoboek en onze Azië film. Grande première in oktober! Ondanks dat we hier nog maar anderhalve dag zijn, voelt het alsof we ons al tijden bevinden in dit ultieme paradijs. Wat een rust en we genieten hier ontzettend van!
Dag 7 – Woensdag 15 juli:
Relaxen, relaxen en relaxen… Strandbedjes gereserveerd en liggen maar. Regelmatig wapperen we met het vlaggetje, waardoor de ober keer op keer snel bij ons stond om de bestelling op te nemen. Tussendoor nog even gesnorkeld maar weinig te zien, waarschijnlijk het verkeerde punt uitgekozen. De dag afgesloten met een diner op het strand van de Zipp-Bar.
Sinds we hier zijn gaat de fastboat trouwens niet meer. Veel wind op zee en hierdoor golven van 3 meter. Hopelijk hebben we morgen wederom geluk en gaat onze boot gewoon om 11 uur!
Dag 8 – Donderdag 16 juli:
Gezien onze bootovertocht naar Bali pas om 13 uur vertrok, hadden we de eerste 3 uur wachten van vandaag alweer te pakken. Gelukkig was de wind tussen de Gili’s en Bali gaan liggen en was de zee rustig. Topfit aangekomen in Padang Bai ontstond er één grote chaos, wat resulteerde in twee uur vertraging voor onze shuttlebus naar Ubud. Inmiddels zijn we, na vandaag, professionals op het gebied van wachten. Gisteravond al een taxi driver gevonden die ons om 16:00 uur van Ubud naar Negara wilde en kon brengen. Vanwege de feestdagen hier was dat nog de vraag. Uiteraard hadden we rekening gehouden met vertraging maar niet met 5 uur. We zaten om 18:00 uur bij de beste man in de auto. Hij heeft twee uur op ons staan wachten, oeps. Later vonden we dit minder erg toen we erachter kwam dat we voor deze rit 60% van een gemiddeld maandinkomen van iemand in Indonesië betalen; 60 euro. Na diverse opstoppingen in het verkeer door feestvierende locals (o.a. einde ramadan) komen we na 4 uur rijden aan op onze bestemming! Morgen wordt ons avontuur vervolgd op Java.
-
16 Juli 2015 - 19:20
Klaas:
Een mooi aftrap verhaal ...... Lekker geschreven en jaloersmakend wanneer je de foto's er even bij pakt.
Lekker doorgaan zo.
Groet Klaas en Diane -
16 Juli 2015 - 22:12
Gerard En Yvonne:
Niet echt een slechte start van zo'n prachtige reis! En wat hebben jullie al veel gedaan en beleefd in een week tijd! Bedankt voor dit gezellige verhaal, het is leuk om jullie zo te volgen! Tot een volgend verslag en blijf vooral genieten saampjes!! Liefs van Gerard en Yvonne -
16 Juli 2015 - 22:31
Mariette:
Mooi begin van de vakantie,gelijk in de verplichte relax stand!
In een week tijd al veel gereisd en gezien en beleefd,ga zo door en blijf genieten!
Lieve groet vanuit Heerjansdam,de Schilties xx
-
17 Juli 2015 - 08:20
Dorine Zaal :
Wat een fijn verhaal, wat een fijne belevenissen, wat een ervaring !! Ze nemen jullie dit nooit meer af !
Ik mis jullie gekwebbel natuurlijk wel hier , ik leef nu in een "mannen-sport-wereld". Hou van jullie, veel plezier en geniet ervan. xxx -
17 Juli 2015 - 09:50
Remco:
Wat een mooi verhaal om over de belevenissen maar te zwijgen! Jullie weten het zeker dat jullie voor de resterende dagen van jullie avontuur alsnog geen suitcase carrier of trip manager nodig hebben? Ik weet iemand die per direct beschikbaar is :-p
Heel veel plezier en geniet ervan! Het is jullie gegund.
Groeten,
Remco. -
17 Juli 2015 - 13:12
Oma En Opa:
ik heb een stukje op de verkeerde plaats gezet. Probeer het nog een keer . Wat hebben jullie alveel beleefd gezien heel gezellige stukken. toen opa dat stuk las over die boot werd hij hier al misselijk.Maar al met al zijn jullie al een week weg, fijn dat het goed gaat liefs van ons. -
17 Juli 2015 - 21:03
Arie En Gezina....MaPa:
Ha....daar ben ik dan. Jullie beleven nogal wat, en dit is nog maar het begin. Er is pas ( of al ) een week om. Allemaal onverwachtse dingen met uitbarstingen en hoge golfslag. Kun je niet inplannen........maar tot nu toe alleen maar goed gegaan! Wel leuk om allemaal mee te maken. Hier genieten we van de verhalen en heel leuk dat we even geskyped hebben. Geniet er van jullie beiden.......en als jullie je alleen voelen en ons heeeeeel erg missen....zeg het maar......komen we ff. Lijkt me helemaal geen straf!!
Fijn vervolg van de trip en we horen graag weer van jullie. We denken aan jullie....doen jullie dat maar niet teveel aan ons, gebruik je tijd om te genieten!!!!
Liefs van ons xxx -
18 Juli 2015 - 13:20
Reinier:
Mooie verhalen gehuld in een exotische melange. Klinkt super allemaal, behalve dat vroege opstaan... Heb je wel wat aan je dag. Dat dan weer wel. Best wel geluk gehad dat vliegtuigen en boten net wanneer het nodig is toch vliegen en uitvaren. Het zou maar eens niet zo zijn; dan Ba(a)l(')i(e)! Op naar Java, dat ik overigens alleen ken van de computer wanneer die 'zegt' dat Java bijgewerkt moet worden. Leuk om dat straks via jullie verhalen op een andere manier te leren kennen. Veel plezier!! -
20 Juli 2015 - 07:10
Wilma De Kruyf:
Net jullie mail geopend met de link naar jullie verslag.
Complimenten hierover. Erg leuk om te lezen wat jullie in één week al hebben gedaan en meegemaakt.
Dit is zeker iets onvergetelijks. De namen die voorbij komen zijn natuurlijk heel herkenbaar. Geniet en we kijken uit naar jullie volgende verslag. Jos en Wilma -
22 Juli 2015 - 11:29
Miny Hondebrink:
Hi Robinsons,
Wat een prachtige verslagen, nu al. We genieten ervan en met een beetje fantasie reizen we met jullie mee. Kijken al weer uit naar de volgende belevenissen. Nog veel plezier en genieten.
Liefs van ons uit Itterbeck.
Miny.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
